Po przepakowaniu plecaków ruszamy szlakiem do Teryho Chaty. Na trasie towarzyszą nam tłumy. Pogoda i wolny dzień sprawiły, że ludziska wyruszyli w góry. Oczywiście o widokach nie będę pisał, bo wszyscy wiemy jakie są - przepiękne.
Robimy kilka fotek przy schronisku i uciekamy dalej z myślą, że ludzi będzie mniej. Nic podobnego rzesza turystów podąża w tym samym kierunku co my. Na Przełęczy pod Sedielkam mamy mały dylemat co z Przełęczą Lodową na którą planowaliśmy wejść. Jednak czas decyduje, że zostawiamy ją na później.
Grzecznie w ogonku podchodzimy pod Czerwoną Ławkę i tu przed łańcuchami wykorzystujemy moment zawahania części wędrowców, którymi łańcuchami mają wchodzić. Podchodzimy na cel naszej wycieczki.
Oczywiście na górze człowiek przy człowieku, ruszyć się nie można. Postanawiamy jak najszybciej schodzić do widocznej w oddali Zbójnickiej Chaty.
W chacie zjadamy wyprażny ser i wracamy szlakiem niebieskim przez Dolinę Starolesną do Zamkovskeho Chaty.
Schronisko jest bardzo przytulne, podają tu dobre jedzenie i jest czysto - polecamy. Następnego dnia rano wychodzimy na Sławkowski Szczyt.
Podążamy do Hrebienoka, dalej do rozdroża pod Sławkowskim i niebieskimi znakami zdobywamy szczyt. Szlak jest ładny, widokowy. W dole przed nami ukazała się wczorajsza powrotna trasa i wijące się drogi do naszej chaty. Ze szczytu mamy imponujące widoki, którymi cieszymy oczy.
W drodze powrotnej spotkał nas deszcz i tak nam towarzyszył do końca naszej dzisiejszej wycieczki. Trzeciego dnia mieliśmy iść na Łomnicką Basztę. Całą noc padał deszcz. Rano niebo było zachmurzone. Postanowiliśmy zmienić plan i w ramach zastępstwa zobaczyć pobliskie wodospady. Podążamy do Staroleśniańskiej Polany i przez Rainerovą Utulinę dochodzimy do pierwszego wodospadu.
Pogoda znacznie się poprawiła, wyjrzało słoneczko. Zaczęliśmy żałować, że zmieniliśmy trasę. Trudno, maszerujemy do drugiego znacznie większego Wodospadu Zimnej Wody. Robimy fotki i podchodzimy pod Bilikovą Chatę. Następnie schodzimy do Starego Smokowca i jedziemy do Zakopanego na kolejne noclegi. Jak się później okaże pokój mamy zimny, woda ciepła jest reglamentowana. W środę rano udajemy się do Kir. Dzisiaj planowaliśmy przejść Czerwone Wierchy.
Na początku pogoda była w miarę przyzwoita i myśleliśmy, że wiaterek przegoni chmurki i wyklaruje się na ładną. A ona wyklarowała się jak się później okaże w deszcz, mgłę i wiatr. Do skały Piec było jak pisałem ok.
Im szliśmy dalej tym było coraz gorzej. My dalej pełni wiary podążamy do przodu. Na Chudej Przełęczy, przy skalach ogrzewamy się ciepłą herbatką i decydujemy, że podejdziemy na Ciemniaka i wówczas zdecydujemy co dalej. A dalej to było mleko, deszcz i wiatr.
Postanawiamy zawrócić się do przełęczy i zejść do schroniska na Hali Ornak. W schronisku dziki tłum ludzi, z torebkami, plecakami w adidaskach itd. Jeszcze jedna sprawa, która zwróciła moją uwagę to specjalnie wydzielona sala "Dla Przewodników", byłem w wielu schroniska i nie spotkałem się z takim zjawiskiem. rozumiem wydzielenie sali dla TOPR'u czy pracowników PN, ale dla Przewodników? Gdy już znaleźliśmy miejsce zjadamy ciepły posiłek i szlakiem obok bacówki idziemy do samochodu. Muszę wspomnieć, że góral, który prowadzi wspomnianą bacówkę był niezbyt miły. Kupując oscypka spytaliśmy się też o bunca, a ten dopiero dał nam, że przyjeżdżają i nie wiedzą, że na ten ser jest już za późno, że łażą nieprzygotowani po górach... Musieliśmy wysłuchać że ów pan 20 lat spędził w stanach, gdzie ciężko harował. Kilka godzin w deszczu dało nam się we znaki, zmarznięci i zmoknięci nie byliśmy chętni do jakiejkolwiek konwersacji. My tylko chcieliśmy kupić ser i zadaliśmy niewłaściwe pytanie jak sie okazało. Człowiek miał zły dzień, mało klientów ze względu chyba na pogodę. Lekko podminowani szybkim krokiem doszliśmy do samochodu. W czwartek od samego rana pogoda zapraszała nas na wycieczkę, ale jak tu chodzić w przemoczonych butach. Wracamy do domu.
Tu reszta fotek:
https://plus.google.com/photos/10033055 ... 6292855009
Szkoda, że w Polskich Tatrach tak się skopało 
No i ta kwatera, ja zawsze staram się jeździć w sprawdzone miejsca, bo jednak po górach, to marzy się gorąca kąpiel i wygodne łóżko 
Mimo wszystko gratuluję, zwiedziliście miejsca, o których śniło mi się na najbliższy czas, niestety ale chyba z tych moich marzeń nic nie wyjdzie. 
Bardzo mi się podobają. Może wiecie dokąd prowadzi ta wyraźna ścieżka? (Niestety w G+ nie można wstawiać komentarzy 
