Chyba się konował mylił. Pomimo uciążliwego śniegu (miejscami po jaja), pomimo mrozu, pomimo zmęczenia czuję się bardzo dobrze. A było tak...
Rano wystartowaliśmy z neną i jolantą na Groń JPII. Szlakiem emeryckim, ale za to bardziej widokowym niż podejście czarnym do schronu.
I to okazuje się wybitnie słusznym wyborem. Widoki wypalają ślipia...
W połowie drogi dogania nas niejaki marekk500. I tak zostanie już do końca
Na Groniu masa ludzi. Z resztą podąża za nami, przed nami, koło nas dobra pielgrzymka. Pod kaplicą kolejne (nie)spodziewane spotkanie. ferdynans!!!
W połowie mszy urywamy się z ferdynansem, aby zaanektować jakiś stolik w schronie. Niebawem dociera reszta ekipy i można popalmować
Już, już mamy się zbierać, gdy widzę kolejną znajomą gębusię
maurycy!!! 
Wspólnie ruszamy na Leskowiec i po drodze spotykamy kogo??? No właśnie - kogo??? tomkosa i Bisqpa
Ten Beskid już dawno stał się dla nas za Mały 
Szczyt, jak szczyt, ani mnie nie zachwyca, ani nie powala choć pewien widok zrobił na mnie na wrażenie. Tak, to ten poniżej...
Zejście odbywamy tzw. "ścieżką Zielińskiego". I tu muszę to powiedzieć. Jak cały dzień nasze nawet pozaszlakowe trakty były wydeptane, to warunki na "Zielińskim" mogę określić w dwóch słowach - "KU$%A MAĆ!!!". Ślad biegówek i nic poza tym. Z godziny robią się dwie.
Jednakowoż - dziękuję za tą niedzielę. Pomimo czarnych myśli kołatających się tam gdzieś w mojej głowie, dałem radę. A może to wpływ towarzycha i "eliksiru szczęścia" ferdynansa
Komplet zdjęć po kliku w obrazek:
