Trasa; Tatrzańska Jaworina, Dolina Jaworowa przez Jaworowy ogród, Przełęcz Siedielko 2372m npm, , Teryho Chata , Mała Studenna, Reinerowa Chata, Hrebienok.
Plany były od dawna ,tylko pogoda ciągle je nam przesuwała i kiedy wreszcie na czwartek była nadzieja ,że wytrzyma ruszyliśmy.
Ja z Martą i Kazkiem ruszamy z Krakowa o 5.30 po drodze zgarniamy w N. Targu dziewczyny. Autko zostawiamy przy poczcie w Jaworinie. Idziemy powoli ,mamy cały dzień ,bo planujemy spać w Teryho Chacie. Co chwilę więc robimy popas ,żeby ubywało coś z naszych ciężkich plecaków. Cudnie tak włóczyć się niespiesznie ,bez kontroli czasu ,podziwiając widoki , robiąc przerwy na popasy i sesje fotograficzne.
Na szlaku jest kilka momentów gdzie nasza Halinka trochę się boi zwłaszcza ,że ma chore kolano , mamy jednak dwóch aniołów stróżów ; Iwonkę ,która czuwa nad Halinką i Kazka ,który pilnuje mojej Marci ,bo dla niej jest to pierwsza wycieczka na taką wysokość.
Kiedy dochodzimy do Siedielko Halinka nieruchomieje patrząc na strome zejście w dół po łańcuchach do Lodowej-,,tędy mam zejść"
pyta w nadziei ,że jest jakieś inne wyjście.Każdy kto chociaż raz naprawdę bał się w górach wie ile samozaparcia kosztuje pokonanie tego lęku, tym bardziej byliśmy pod wrażeniem w jakim pięknym stylu Halinka pokonała tę trasę.
Po przejściu tego odcina wydawało się ,że już prosta droga do schronu ,zwłaszcza ,że migał nam już gdzieś na dole. Z radością gnaliśmy więc po nagrodę. Ale nic bardziej złudnego, mijaliśmy kolejne zakręty, jakieś krótkie łańcuchy ,a schron ciągle daleko
.Wreszcie dopadliśmy na ostatnich nogach drzwi ,a tu właściciel mówi ,że miejsc brak, my jednak nigdzie dalej się nie mamy zamiaru ruszać ,więc używamy uroku osobistego i zostajemy na glebie.
Nieco zły właściciel robi krótkie kazanie na temat rezerwacji ,ale jego ton i wyraz twarzy zmieniają się gdy po jakimś czasie Iwonka przekazuje pozdrowienia od admina Królika.
Dostajemy po trzy maty na glebę i jakoś spędzamy noc.
Ranek wita nas wiatrem i chłodem ,ubieramy więc na siebie kolejne warstwy.Po królewskim śniadaniu ruszmy na dół. Po drodze jednak robi się już znacznie cieplej. Dochodzimy do Hrebienoka i kolejką lecimy na dół, tam musimy poczekać ok godziny na autobus do Jaworiny, zjadamy w tym czasie resztki z plecaków.
To była kolejna super wyprawa, było kupę śmiechu ,trochę strachu, wielkie obżarstwo i cudne towarzystwo. Dziękuję Wam wszystkim.
Poniżej link do zdjęć niestety w bałaganie ,bo porządkowanie albumu jest jeszcze dla mnie wiedzą tajemną i strasznie dużo czasu mi to zajmuje.
https://plus.google.com/photos/11352024 ... 1356793537
. Wspaniale spędzony czas 
... a ładne są, niektóre nawet bardzo ładne 
.
