Ekipa ruszyła siedmiosobowa - ja, Kaper, Młody, Iskaria zwana Jolą, Marysia, tajemnicza Bluejeans oraz druga Marysia. Wypad okazał się bardzo pouczający - dowiedzieliśmy się m.in. kogo nie należy fotografować, czym jest zespół Angiego-Smirnoffa, gdzie znajduje się Górskie Muzeum Śmieci ze Śląska, kto ma obszczypane cycki, kto pragnie prawdziwego męskiego seksu oraz że nikt nie spodziewa się Rodziny Radia Maryja.
w piątek w południe ruszyliśmy PKSem z Krakowa - ścisk niemiłosierny, do tego korek i w Kamienicy jesteśmy mocno opóźnieni. Jeszcze obiad w barze i na szlak wyruszamy w końcu około 16.30. Należy stwierdzić, że niebieski z Kamienicy od Ochotnicy Dolnej istnieje tylko w teorii, na papierze - w terenie szlaku praktycznie nie ma, a już na pewno nie ma go w miejscach, gdzie odbija. Z początku ostre podejście, potem mamy nieco zamglony widok na Tatry, a potem gubimy szlak, a raczej nie chce nam się wracać do miejsca gdzie skręcał. W Ochotnicy jesteśmy około 19, zakupy i męczący odcinek asfaltem do Górnej - dziewczyny łapią stopa, dziwnym trafem facetów nikt nie chce wziąć
Na Gorczańską/Hawiarską docieramy przed 22 - w sumie chatkowy i inni śpiący dotarli niedawno, więc nie jest źle. Na chatce tłumów nie ma, więc z integracją też ciężko, choć niektórzy zdążyli zaliczyć skoki z łóżka, zawiasa i inne przyjemności :-D W sobotę nieco zachmurzone, ale nie pada. Wyruszamy (poza Bluejeans, która chciała się poopalać
) na Polanę Przysłop: na szlaku Gorc - Turbacz tłumy ludzi i jeszcze więcej stonki. Kaper z Iskarią i Młodym klepią tyły, więc mamy dość sporą przerwę w słoneczku na przemian z wiaterkiem. Potem ruszamy na Gorc, ludzi nieco mniej, i schodzimy do Ochotnicy Dolnej, zwiedzając po drodze miejscowe Góralskie Muzeum Śmieci ze Śląska. Kolekcja jest imponująca i w dodatku można robić zdjęcia! W Ochotnicy stołujemy się w Karcmie a potem znowu trzeba walić asfaltem do Górnej. Na szczęście Kaper wyglądał tak tragicznie że kierowcy wzięli jego część ekipy na stopa, a reszta złapała zaraz potem. W Górnej zawitaliśmy jeszcze do baru Szałas, gdzie poznaliśmy m.in. oryginalnego Diablo (przyszłego narzeczonego Marysi 
).Gdy docieramy do chatki okazuje się, że jest już tam ekipa Rajdu Chemików (bodajże z Politechniki Krakowskiej) - wiekowo już zaawansowana, ale tak młoda duchem, że i niejedni nastolatkowie by zazdrościli. Integracja jest tak zaawansowana, że niektórym nawet kurwiki się pojawiają w oczach. 8)
W niedzielę pogoda siada (już w nocy padało), więc rezygnujemy z Lubania na rzecz ścieżki edukacyjnej do miejsca rozbicia się Liberatora (bez drugiej Marysi, która postanowiła poopalać się razem z Bluejeans). Ostatecznie z powodu pogody uznajemy, że dzień poświęcimy na regenerację - łapiemy stopa (znowu pewno Kaper na litość) do Karcmy, a z powrotem wracamy busem. Jeszcze krótka wizyta u Diablo w Szałasie. Początkowo wydawało się, że wieczór będzie spokojny, ale integracja okazała się jeszcze bardziej zaawansowana a śpiewom i tańcom nie było końca
. A że świat górskich forów jest mały to spotkałem Satana z forum sudeckiego.3 maja rano chmury wiszą ciężko nad nami, ale jakoś nie pada. Ruszamy w kierunku Turbacza - ludzi na trasie jest już znacznie mniej, a stonki praktycznie brak. W trakcie trasy wychodzi brak umiejętności posługiwania się mapą u części uczestników (:D), ale wszyscy szczęśliwie docierają na Turbacz. Moloch (choć ładniejszy, moim zdaniem, od np. Miziowej) wygląda jak wygląda, ceny w bufecie straszne (browar - 7 zł, jajecznica z 3 jajek - 12, kotlet - 26!), ale od strony gleby nie wygląda najgorzej. Możliwość spania na glebie przy wolnych miejscach w pokojach nie jest standardem w polskich schroniskach, darmowy wrzątek przez całą noc (czajnik) i otwarta jadalnia non stop także nie wszędzie występuje, dlatego nie taki Turbacz straszny jak go malują (tu muszę przyznać, że częściowo odszczekuję swoje gromy na ten obiekt). Na glebie śpi z 15 osób (część pewno udawała, bo mało kto chrapał...), drzwi i podłoga skrzypią straszliwie (co oni tam robili?!), ale lepsza gleba w garści niż ławka na dachu
W nocy leje ostro, rano jest mgła, ale przestaje padać. Po obejrzeniu rewelacyjnej panoramy schodzimy sobie nieśpiesznie do Nowego Targu, gdzie docieramy na dworzec, a potem przez Krakau do domów.
Jak było? Rewelacyjnie, zarówno od strony górskiej jak i kulturalno-towarzyskiej
dawno nie chodziłem po Gorcach, zobaczyłem kilka nowych rzeczy, a i Hawiarska/Gocha, mimo moich obaw, to nadal jest kultowe miejsce (i nieco czystszym niż podczas zlotu w 2008, sierściuchów pożerających kiełbasy też nie stwierdzono ).Na razie fotorelacja Kapra, moja jak się ogarnę
http://picasaweb.google.com/10861612861 ... 10WGorcach#
PS>wytrwałym, którzy dotarli do końca, gratuluję postawy i dzielności
dobrze, że nie jestem uzależniona od alkoholu bo.. na rzucenie picia w górach nie miałabym najmniejszych szans 
)
)
