-Państwo rezerowowali miejsca?hehe; przyskakujcie.
Po chwili wspomniana para dosiadła się z odpowiednim trunkiem-w tym i dla nas:), po jakimś czasie rewanż z naszej strony. Jakiś czas poźniej dołaczyli do nas ojciec-nie miał dłoni, ale nie odważyłem się zapytać jak to się stało-wraz z synem, nie pamiętam ile miał lat lecz był pełnoletni:). Poszła w ruch ciężka altyreria złożona z tequili i czegoś tam jeszcze, utkwił mi jeden szczegól w głowie, miałem nalane troche tego trunku w szklance a że to był już ostatni , więc jako "dżentelmen" podzieliłem się nim z Dentystką:
-masz napij się łyka ale zostaw mi troszke-zrobiłem zwrot głowy na chwile w tył nie pamiętam po co, wróciłem do stanu pierwotnego i co?cholera jasna sadystka wypiła wszystko
.Skończyliśmy co zaczeliśmy i szybko wróciliśmy do starego schronu do krasnolandii, troche na humorku. Wchodzimy do pokoju , światło załaczone, to dawaj marszem głośnym , w ten ten sam znajomy głos co w którejś tam części odezwała się:
-czy nie możecie ciszej !!!, jutro niektórzy wcześnie wstają
Na co ja pomyślałem iż my też:);Zaś do Briana powiedziałem:
-stary otwieraj flaszke impreza sie zaczyna hehe; po czym zaśmialiśmy się jednocześnie i w miarę cicho o ile się tak dało, ułożyliśmy swoje zwłoki na wyrkach do snu. W tem niespodziewanie straż pożarna zadzwoniła na alarm w moich portach i szzybko jak mogłem wyskoczyłem do kibelka...gdy wróciłem , otworzyłem drzwi , zastałem zgaszone światło:
- nie ma problemu- pomyślałem
- mam czołówe to trafie do mego kojca,
Jak pomyślałem tak zrobiłem tyle że jakimś dziwnym trafem świeciłem wszystkim po oczach szukajać mego upragnionego wyrka z czego zdał mi relacje Brian rano bo ja nie pamiętałem
:-k..wa nie po oczach tą czołówką do h..a:D
Rano obudził mnie szum szalejącego wiatru,
-co do diaska, nie zamawiałem kołysanki-pomyślałem, zerwałem się z wyra ,zerknąłem przez okno:
-no tak cholerna mgła, odwilż i mały halny-czyli co robić w taki dzień?
Obudziłem Briana , wstał troszke zakręcony:), a nasz gość od wczesnego wstawania jakimś dziwnym przypadkiem spał!,
-cicho B. wiesz nie chcemy nikogo obudzić bo to za wcześnie chyba było dopiero po 7:)-wręcz krzyknąłęm.
Wstaliśmy , zjedliśmy , itd. i zaczeło się Brian obstawiał przy Rysach , ja z moimi pokrwawionymi piętami za żadne skarby nie chciałem iść, sama myśl o ponownym wspinie na czarny doprowadzała mnie do wymiotów. Uzgodniliśmy iż w czasie drogi na CW zobaczymy jak się będzie szło oraz jakie warunki, a w opcji alternatywnej mieliśmy lodospad oraz jak się da to potrenować wspinaczke na nim:).
Droga fatalna, ciepło spowodowało iż śnieg zaczął topnieć powodując małe odwilże oraz lód na słynnych kamieniach baletnicy. W czasie drogo pod CW Brian otrzymał wiadomość iz na Słowacji spadła lawina zbierając dwie osoby ze sobą lecz na szczęście nic im się nie stało , zostali przewiezieni do szpitala.Nie podano nazwisk ani szczegółów jedynie to że to byli Polacy co B. przyjął z małym zdenerwowaniem myśląc o kolegach prawdopodobnie przebywających w tamtym regionie.
Chyba ta wiadomość zadecydowała o zaprzestaniu mysli o Rysach, do kotła doszła jeszcze coraz większa mgła przy szczytach, lekki śnieżek oraz wiatr. Doszlismy do krzyża pod CW przed 11, gdzie ostatecznie dał Brian sobie spokój , a ja już oglądałem podejście pod lodospad, jeszcze jedno pstryknięcie widoku na Rysy, ktoś tam był juz na drodze pod "bulą"-poźniej okazało się iż dokładnie dzieliło nas od lawiny od 30-40 minut:(, a osoby na fotce uczestniczyły w tym okropnym wydarzeniu.
Teraz skupiliśmy się na dojściu do lodospadu :
-jak do h..a dojść do niego , od góry nic nie widać , z boku nici ,
-co do cholery przecież dzień wcześniej trenowali tam p...ni kursanci!!!rzekłem do B
-p...rze schodzimy niżej i w prawo po śniegu w dół ! Nie zakładaliśmy raków , założyłem że może uda nam się dojechać na d..ach do kosodrzewiny z stamtąd bedzie łatwiej i za pomocą ich asekrowaliśmy nasze szanowne ciałka po uskoku aż do pierwszych skał. Tu nastąpił triumfalny okrzyk:
-ja pie..rze ale piekny i wysoki ten lodospad:) krzyknąłem do B.
Co z wdźiękiem przytaknął kolega:
-ohhhh:)
-Boże -westchnąłem z wrażenia , błękit, turkus, biel, i nie biel; wszystkie niesamowite kolory zimy były zawarte w nim
, dojść dotknąć, przytulić , wypieścić i wylizać hehhe tego pragnąłem .-pospiesz sie B. bo inaczej zacznę łoić to gówno bez asekuracji-odkrzyknąłem do niego , powodując iż zjawił się koło mnie w mgnieniu oka:)
Pozerkaliśmy i szybciutko zrobiliśmy stanowisko z śruby lodowej , a że mieliśmy tylko 4 więc trzeba było oszczędzać-to było pierwsze nasze wspinanie pionowym czystym lodzie. Ja na przodzie jeszcze jedna sruba i myk do dziury w lodospadzie i oniemiałem , otworzył sie przede mną Raj.
W środku utworzyła się jaskinia : z jednej strony turkusowa ściana lodu a na przeciwko ściana granitu, zaparło mi dech w piersiach :
- B. musisz tu być , chrzanie robię stan z śruby i Ciebie wciągam-po czym tak zrobiliśmy. Gdy wszedł do mnie , stanął rozgladnął sie wokól i dodał:
-K..wa a ja nie wziąłem kuchenki ze sobą , idealne miejsce na kawe:) zaśmiałem się , od razu przypomniało mi się iż w plecaku na dole mam redbula, spuścilem B. i już po chwili sączyliśmy chronieni przed wiatrem i czym kolwiek innym soczek:) Podziwialiśmy co zrobił dziadek Mróz z wodą , pofociliśmy , nagle zza gór usłyszeliśmy warkot silnika helikopteru,
-co sie mogło stać chyba nie po nas-jak co mamy karty taternika więc mogą nam ...cenzura:)
Zaraz później odbiera tel. Brian od kolegi:
-coście narobili pod Rysami !!!
-przecież my siedzimy w jamie-odparł B.
-o co chodzi?
- z Rys zeszła lawina , prawdopodobnie są ofiary, nastała cisza
-co jak , gdzie , ile -pytań było wiele
Szczeny nam opadły przecież my tam mogliśmy być tak blisko było ..
Kilka razy przeleciał Topr nad nami, Brian zapytał :
-co robimy?
-teraz już nic , za daleko jesteśmy , nic nie pomożemy , -odparłem
-zanim wyskoczymy, dojdziemy minie ok. 2h , a ratownicy już tam są
-oki -odparł Brian
Oddaliliśmy te paskudne myśli od siebie , a ja wyskoczyłem z propozycją powspinania się wewnątrz jaskini:) To był genialny pomysł , trawersowaliśmy , to wspin do góry i tak na zmiane , czego efektem są rozmaite foty , które macie okazje obejrzeć poniżej. Bawiliśmy się dosyć sporo czasu , w pewnym momencie postanowiłem wyskoczyć na zewnątrzi tu potrawersować, gdzie też sprawdzilem jak dobrze trzyma śruba
oraz jak dobrze asekuruje mój partner -udało się mogę teraz wam zdawać relacje . Warunki pogorszyły się , lód topniał , gdzie zachaczyłem mój czekan to odpadał wielki kawał lodu, nie pisząć jak lało mi się na spodnie heh. -powrót -zarządziłem
Ładnie , grzecznie i błyskawicznie dostaliśmy się na szlak po Czarny gdzie postanowiliśmy zerknać z drugiej strony stawu na efekt lawiny , stała tam grupka ludzi -w tym Gosia , której mąż pomagał przy ratowaniu, przypadkowy Turysta-i to on udzielał pierwszej pomocy ostatniej osobie która zmarła w szpitalu-Artur.
Rozmawiając z Gosią okazało się iż w dniu w którym wycof mieliśmy z przełęczy Wyżnej spod Żabiego , Wspomniane małżeństwo też była w okolicach -po czym po cichu opowiedziała nam niezłą histotyjke-przygode z tego dnia:).
Wspominam ją gdyż wcześniej mieliśmy małą wymianę zdań z pewną osobą w schronie:
-co wycof?-przypadkowa osoba
-niestety tak , sam widzisz jak jest-odparłem
-a gdzie to byliście ?
-robiliśmy drogę na Żabi Szczyt Wyżni, lecz musieliśmy ewakuować się
- ooooo to Was ratowali toprowcy wieczorem i sprowadzili do schronu?:)zabójczy uśmieszek nieznajomego...
-nas??odparłem a szczena mi opadła
-my zjechaliśmy sami -zaśmiałem się
Teraz już wiedziałem o kim mówił przypadkowy turysta-Gosia i Artur wybrali sobie szlak blisko mokrej wanty a że to miała być szybka miła wycieszka to czołówki oraz plecaki zostawili na dole przy stawie
...nastała ciemność , mały brak orientacji i dryn dryn do Topru , po kilku godzinach mogli szczęśliwie sączyć piwko w Moku:).Staliśmy jeszcze tam chwile rozmyślając co by było gdyby itd. , nie ściągając raki zeszliśmy już większą ekipa do schronu , po drodze jakieś kłopoty B,. ze stuptutami ale bezpiecznie dostarliśmy wieczorem:). Umówiliśmy się z Gosią i jej mężem później w schronie, gdzie przy browcu Brianowi się rozjaśniło że już wcześniej znał ich, no tak ona była w kapturze a Artur w akcji. Poznał ich w tamtym roku ale o tym to opowie on sam:). Przy okazji zapoznaliśmy znajomych przy stole , impreza nieźle się rozkręciła iż wylądowaliśmy do ich pokoju w Moku gdzie zajadaliśmy się kiełbaskami popijając złocisty napój i grając w makao. Ile to trwało nie wie nikt, wiadomo że dotarliśmy szczęśliwie do Krasnolandi,...cichoo....
